Η διαδικασία ανάπτυξης πολιτικών θέσεων, όταν περνάει από το φίλτρο του “αποδεχτού” από τον πολίτη, θυμίζει έντονα λαϊκισμό. Τι είναι λαϊκισμός; Είναι να λες στον πολίτη αυτό που θέλει να ακούσει η πλειοψηφία και όχι αυτό που θεωρείς σωστό για την κοινωνία. Κάποιες φορές μπορεί η θέση σου να συμβαδίζει με την πλειοψηφία και κάποιες φορές όχι. Η θέση σου όμως δεν μπορεί να έχει αυτό ως κριτήριο.
Θα φέρω παράδειγμα μία πρόταση για θέση μέλους του που παρουσίασε ένα κόμμα. Αυτή η θέση είναι για δημιουργία ιδιωτικών φυλακών ώστε να γίνει αποσυμφόρηση των κρατικών φυλακών κλπ. Δεν θα κρίνω την θέση εδώ. Θα κρίνω την διαδικασία. Το κόμμα αυτό ζήτησε από τα μέλη του να προτείνουν θέσεις που θα περάσουν στην κοινωνία ως πρότασή τους. Αυτή λοιπόν η θέση, σωστή ή λάθος για μένα που δεν είμαι μέλος του κόμματος, θα πρέπει πρώτα να κριθεί από τα μέλη αυτού του κόμματος για το αν ταιριάζει με την φυσιογνωμία του και μετά να προταθεί στον πολίτη ως λύση για να αποφασίσει εκείνος αν την θέλει.
Επειδή όμως το πολιτικό μας σύστημα δεν επιβραβεύει πολιτικές, αλλά δημοσιότητα, το κόμμα αυτό επέλεξε να πάει αυτή την θέση στον πολίτη απευθείας για να δει αν είναι δημοφιλής ώστε μετά να την ενσωματώσει! Δηλαδή το ίδιο το κόμμα αυτό δεν πιστεύει στις θέσεις του, πριν ακόμα τις ακούσει!
Σε μία δημοκρατία, έχουμε όλοι την ευθύνη των επιλογών μας. Από τους πολιτικούς μέχρι τους πολίτες. Όμως όταν η ευθύνη μεταφέρετε όλη στον πολίτη, τότε αυτό που συμβαίνει είναι ένα χάος αταίριαστων και αντιφατικών θέσεων. Η πολιτική δεν μπορεί να δουλέψει έτσι με σκοπό το όφελος της κοινωνίας. Η πολιτική πρέπει να τεκμηριώνει πρώτα την άποψή της και μετά να δίνει την δυνατότητα να αποφασίσουμε ως πολίτες.
Το ερώτημα “Θέλουμε ιδιωτικές ή όχι φυλακές” από μόνο του είναι άτοπο. Ποια είναι τα επιχειρήματα υπέρ; Ποια είναι τα κατά; Γιατί επιλέχθηκε ως θέση; Τι ξέρουμε από υπάρχοντα παραδείγματα; Ποιο το τελικό όφελος; Είναι οικονομικό; Είναι κοινωνικό;
Είναι κρίμα που κόμματα που λένε ότι θέλουν να αλλάξουν την πολιτική, το πρώτο που κάνουν είναι να την αντικαθιστούν με λαϊκισμό.
Σε πονάει βασπεράκο, που βλέπεις ένα κόμμα του 7% να υιοθετεί μεθόδους που εσύ με το πονηρό (ή μειωμένης ευφυίας) μυαλό σου πολέμισες και απέριψες στο κόμμα των πειρατών!!!
Και φυσικά με αυτές σου τις επιλογές, μετέτρεψες το κόμμα των πειρατών σε νεκροταφείο του 0.0001%
Φάε την αλήθεια τώρα κατάμουτρα, και χώνεψέ την.
Γιατί η αλήθεια της δημοκρατίας είναι φάρος, και δεν κρύβεται από σκοτεινά κέντρα η ηλίθια και ανάξια ανθρωπάκια.
Και αν τελικά την προδώσει την δημορκατία και το ποτάμι, όπως την προδώσατε και εσείς οι πουλημένοι πειρατές, ο φάρος της δημοκρατίας πάλι θα φωτίσει, από κάπου αλλού!
Αυτά που λες, που τα βασίζεις; Γιατί μπορώ και εγώ να σε χαρακτηρίσω κάπως και να πω ότι φταις για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης με την ίδια “λογική”!
Για να καταλάβω, συμφωνείς με τον λαϊκισμό;
Υ.Γ. Την επόμενη φορά που θα βρίσεις, το σχόλιο απλά θα διαγραφεί.
Βασπεράκο όταν πριν απο λίγο καιρό σου έλεγε κανένας για την Χρυσή Αυγή έβγαζες αφρούς ελα όμως τώρα που μονάχα το κόμμα αυτό αποδείχτηκε οτι πάει κόντρα στο κατεστημένο γι’αυτό με απάτες θέλουν όλοι να βάλουν τους βουλευτές της φυλακή για να είναι όλοι οι άλλοι του Σόιμπλε μαζί χωρίς κανέναν αντίπαλο … όλοι Χρυσή Αυγή λοιπόν και να αφήσουμε τους πειρατές είναι ανύπαρκτοι
Άχου… Ναζάκι…
http://vscifi.blogspot.gr/2013/02/34.html