Το άρθρο 11 της πρότασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αναθεώρηση και επέκταση του Copyright λέει ότι οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί αποσπάσματα δημοσιογραφικού περιεχομένου στο διαδίκτυο πρέπει πρώτα να λάβει άδεια από τον εκδότη. Αυτό το δικαίωμα θα διαρκεί 20 χρόνια!
Το άρθρο αυτό είναι στην ουσία μία προσπάθεια να γίνει Ευρωπαϊκός κανονισμός οι δύο αποδεδειγμένα αποτυχημένες πρόσφατες προσπάθειες στην Γερμανία και στην Ισπανία με την ίδια ακριβώς λογική.
Η ιδέα πίσω από το άρθρο είναι ότι θα δημιουργήσει εισόδημα για τους δημοσιογράφους. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι θα μειώσει την δυνατότητα προβολής τους για πολύ απλούς λόγους:
Η χρήση συνδέσμων στο διαδίκτυο, όταν αφορά τα νέα, σπάνια γίνεται χωρίς να υπάρχει κάποια περιγραφή που περιέχει ένα απόσπασμα από το συνδεόμενο άρθρο.
Η επιστημονική κοινότητα είναι εναντίον αυτής της αλλαγής ενώ ακόμα και εκδότες που υποτίθεται ότι θα κερδίσουν από αυτό έχουν εκφραστεί εναντίον της εφαρμογής του. Οι λόγοι είναι απλοί. Θα μειωθεί δραστικά η πρόσβαση του αναγνώστη στο περιεχόμενό τους καθώς θα μειωθεί πολύ η έκθεση των άρθρων τους στο διαδίκτυο. Μάλιστα ένας τέτοιος κανονισμός θα μειώσει δραματικά την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαϊκών εκδόσεων.
Γιατί όμως επιμένουν οι εισηγητές του άρθρου από το γκρουπ των Φιλελευθέρων και του Λαϊκού Κόμματος; Θεωρούν ότι μπορεί κάτι τέτοιο να δουλέψει ενώ τα παραδείγματα λένε το αντίθετο;
Η μόνη απάντηση που μπορώ να σκεφτώ εγώ είναι ότι, ναι. Θεωρούν ότι μπορεί να δουλέψει. Θεωρούν ότι δεν έχει εφαρμοστεί αρκετά ώστε να δουλέψει. Επειδή η ιδεολογική τους βάση είναι προς την δημιουργία κέρδους, θεωρούν ότι μπορεί να αντληθεί ακόμα και από εκεί που κανένας δεν θα πλήρωνε για να αγοράσει. Δεν είναι τα πάντα προϊόν προς πώληση, ούτε μπορούν να γίνουν.
Το διαδίκτυο δουλεύει γιατί υπάρχει σχετική ελευθερία διακίνησης της πληροφορίας. Αυτή βασίζεται στους συνδέσμους. Αν οι σύνδεσμοι δεν μπορούν να υπάρχουν λόγο κόστους, το διαδίκτυο “σπάει”.
Σχετικός σύνδεσμος:
Julia Reda: Extra copyright for news sites
Leave a Reply