Συμμαχία λογικής

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να προσκαλέσω τα κόμματα της 2ης κατηγορίας (διαβάστε το άρθρο) σε μία εκλογική συνεργασία άνευ προηγουμένου που θα αλλάξει τα δεδομένα στην διακυβέρνηση του τόπου μας. Μία συμμαχία λογικής πέρα από προσωπικές διαφωνίες και στενούς ιδεολογικούς φραγμούς.

Τα παραδοσιακά κόμματα δεν έχουν κάνει ακόμα τον κύκλο τους. Είναι εμφανές από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και όμως οι πολίτες της συνεχίζουν και παρασύρονται από τις ίδιες παράλογες και λαϊκιστικές συμπεριφορές και προτάσεις των κομμάτων “εξουσίας”.

Έχουμε από την μία το παράλογο μίας ακροδεξιάς πλέον κυβέρνησης συνεργαζόμενων αντιπάλων χωρίς ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας, που φέρεται στον ιδιωτικό τομέα ως αγελάδα προς άρμεγμα φόρων, έχοντας απολέσει οτιδήποτε φιλελεύθερο υπήρχε κάποτε μέσα της, ενώ προσπαθεί να διατηρήσει τα προνόμια μίας ελίτ κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.

Έχουμε από την άλλη τον λαϊκίστικο, δήθεν αριστερό, κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που μάζεψε μέσα σε λίγους μήνες ότι έφυγε από το ΠΑΣΟΚ, να υπόσχεται πράγματα που ξέρει ότι δεν μπορεί ποτέ να κάνει και να έχει στο πρόγραμμά του την συνέχιση του αρμέγματος της αγελάδας του ιδιωτικού τομέα, για να επαναφέρει τα χαμένα προνόμια του δημοσίου. Ενώ ξεκινάει από βάσεις κοινωνικής δικαιοσύνης, που φυσικά και απαιτείται στις μέρες μας, μεταλλάσσει σιγά σιγά την συμπεριφορά του σε εκδικητή με λάθος στόχο.

Πέρα από αυτούς, βλέπω δεκάδες “μικρά” κόμματα σε δύο κατηγορίες:

1η κατηγορία: Τα εθνικιστικά/χριστιανοταλιμπάν κόμματα, με κορυφαίο την Χρυσή Αυγή και τα Νεοναζί στελέχη της, τους συνομιλητές της “Ρίζα” του Μπαλτάκου ως νεοεισερχόμενο παίκτη μαζί με τα νεοσυντηρητικά  απολειφάδια της Ν.Δ. (από την οποία την έκανα όταν είδα που πήγαινε, όπως και πολλοί “φίλοι της ελευθερίας”) απολειφάδια όπως οι ΑΝΕΛ και οι Χριστιανοδημοκράτες (θεοκρατία και Άγιος ο Αλλάχ)
2η κατηγορία: Τα φιλελεύθερα κόμματα όπως η Δράση, η Δημιουργία Ξανά, η ένωση Κεντρώων, οι Ευρωπαίοι πολίτες, οι Δημοκράτες, οι Φιλελεύθεροι,  και τα κόμματα ειδικού σκοπού όπως  οι Οικολόγοι Πράσινοι, εμείς οι Πειρατές, το κόμμα Ελλήνων Φορολογούμενων πολιτών και άλλα μικρότερα ή ίσως και μεγαλύτερα (αν ξέχασα κάποιο ας με συγχωρέσουν).

Σίγουρα στην πρώτη κατηγορία μικρών δεν μπορούμε να ελπίζουμε, παρά μόνο αν θέλουμε να αυτοκτονήσουμε. Ο κόσμος δεν πηγαίνει πίσω, πάει μπροστά. Δεν θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στο μεσαίωνα.

Τώρα στην 2η κατηγορία έχουμε ένα πρόβλημα. Ο φιλελευθερισμός έχει απαξιωθεί σχεδόν πλήρως από την ρητορική των δύο κυρίαρχων αντιπάλων, της δεξιάς και της αριστεράς. Γιατί; Γιατί πράγματι φοβούνται ότι ο πραγματικός φιλελευθερισμός είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να καταρρίψει τον λαϊκισμό τους. Τα ίδια τα κόμματα των φιλελεύθερων φοβούνται την χρήση της λέξης αυτής και βρίσκονται συνέχεια σε άμυνα όποτε μιλάνε. Έχουν συνδεθεί από την ρητορική των “μεγάλων” με τα ιδιωτικά καρτέλ, ενώ στην ουσία είναι αντίθετοι με όλα τα καρτέλ, ιδιωτικά ή κρατικά.

Τώρα θα μου πείτε, γιατί αν έχεις τόσο καλή γνώμη για τον φιλελευθερισμό είσαι στους Πειρατές; Γιατί δεν υπάρχει καλύτερος φίλος της ελευθερίας, σήμερα, από την Πειρατική ιδεολογία. Γιατί είναι πέρα από τους οικονομικούς περιορισμούς που θέτει ο πολιτικός φιλελευθερισμός και πιστεύω ότι είναι ένα σωστό μέλλον για την ανθρωπότητα. Αλλά είμαι και ρεαλιστής και πιστεύω ότι χρειαζόμαστε ένα ενδιάμεσο βήμα μπροστά.

Χρειαζόμαστε μια συμμαχία λογικής. Μία συμμαχία που θα ενώσει ότι καλύτερο έχουμε για να πάμε μπροστά ως κοινωνία. Ένα παράδειγμα για την Ευρώπη και γιατί όχι, και τον κόσμο όλο. Έχουμε τα… κότσια; Αν ναι, ξέρετε που θα μας βρείτε. Ελάτε. Μέσα στον μήνα πρέπει να έχουμε εξελίξεις αλλιώς θα μας προσπεράσουν και πολύ φοβάμαι για το μέλλον των παιδιών μας αν μείνουμε χωρίς να πράξουμε.