Η αποχαύνωση και ο εκβαρβαρισμός είναι στόχος της κυβέρνησης, όχι παρενέργεια. Ελάτε στους Πειρατές να το αλλάξουμε.

“Θα τσακώνονται ποιος θα πάει την Κυριακή” μας λέει ο Υπουργός Εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης και χειροκροτούν οι οπαδοί του. 

Γράφω αυτά τα λόγια και ξέρω ότι λίγοι θα τολμήσουν να τα διαδώσουν. Θα τα διαβάσουν άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια θέση με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια. Και τους καταλαβαίνω απόλυτα. Γιατί να τολμήσουν να μιλήσουν; Να χάσουν τα λίγα που έχουν; 

Γιατί άραγε να μαλώνει κάποιος για να δουλέψει την Κυριακή; Γιατί απλά είναι απελπισμένος. Χρειάζεται τα χρήματα για να καλύψει τα έξοδα της οικογένειάς του. Εκεί ποντάρει ο Γεωργιάδης και η κυβέρνηση. Στην φτωχοποίηση που θα βοηθήσει να υπάρχει εργατικό (δουλικό) δυναμικό για τους “επενδυτές“. 

15 λεπτά θα ανέβει το ψωμί. Να αγοράζετε λιγότερο ή να δουλέψετε Κυριακή. Έτσι θα πάρετε και λίγο λάδι για την σαλάτα. Ναι το ξέρουμε ότι είναι ακριβές οι ντομάτες, αλλά αν πάτε αργά στη Λαϊκή θα βρείτε τις σάπιες σχεδόν τζάμπα…

Άλλωστε δεν το κρύβει και ο Πρωθυπουργός. Είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει να ανέβουν οι μισθοί για να υπάρχει κατανάλωση. Μια χαρά βγάζουν τους φόρους από την λίγη κατανάλωση που υπάρχει τώρα γιατί οι τιμές είναι ψηλές, οπότε και ο φόρος υψηλός. Αυτά τα χρήματα τα κάνουν επιδοτήσεις για τους φίλους τους. Αυτοί με την σειρά τους ελέγχουν τα ΜΜΕ και καθοδηγούν τον κόσμο στο να πιστεύει ότι του σερβίρουν.

Οι κρίσεις είναι ευκαιρίες για αυτούς. Όσο περισσότερες, τόσο το καλύτερο. Θα μοιράσουν ψίχουλα και θα φάνε την μερίδα του λέοντος. Έρχονται πολλά λεφτά και το μυρίστηκαν οι επενδυτές, οπότε μας ανέβασαν κλιμάκιο! Δις ολόκληρα. Θα πάνε σε “έργα”. Έργα που θα αποδειχτούν κακοτεχνίες ή… “ατενχνίες” όπως έγινε με τα 150 εκ στην Θεσσαλία. 

Έτσι και τώρα, οι χρηματοδότες φίλοι τους ζητάνε σκλάβους. Σκλάβους που θα σκοτώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει το κομμάτι ψωμί που του πετάνε. Εκβαρβαρισμός.

Αν δεν έχετε θυμώσει με αυτά, τότε έχετε αποχαυνωθεί. Αυτός είναι ο δεύτερος στόχος του Άδωνι Γεωργιάδη και των υπολοίπων στην κυβέρνηση. Να μην μπορείτε να σκεφτείτε. Να ναρκώσουν τις διανοητικές σας ικανότητες. 

electric-yak332: a barbarian is injured by an opponent

Η Κυριακή δεν είναι μόνο μία μέρα. Είναι σύμβολο για τον εργαζόμενο. Συμβολίζει το δικαίωμα στην ξεκούραση. Αυτό θέλουν να μας το πάρουν. Και το κάνουν σταδιακά ώστε να μισούμε όσοι μας το έχουν πάρει αυτόν που έχει ακόμα το δικαίωμα, όχι αυτόν που μας το κατάργησε. 

Εξάλλου πόσοι υποσχέθηκαν να αλλάξουν αυτό το σύστημα και τελικά υποχώρησαν στις πιέσεις; Πόσοι συμβιβάστηκαν; Ακόμα και η προηγούμενη κυβέρνηση που ήθελε να λέγεται αριστερή, υποχώρησε μπροστά στους “ισχυρούς”. Όχι γιατί θα μας έβγαζαν από το Ευρώ, δεν υπήρχε περίπτωση, ούτε τρόπος, αλλά γιατί θα έχαναν και οι ίδιοι την βολή τους. Είναι συνηθισμένοι πλέον στα “οφίτσια”.  

Και τώρα; Τώρα η κυβέρνηση αυτή είναι μόνη της, κυρίαρχη να κάνει ότι γουστάρει χωρίς να νοιάζεται για τον εργαζόμενο. Μόνο για το bottom line. Το κέρδος. 

Ούτε το ΚΚΕ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΜΕΡΑ25, ούτε κάποιος άλλο που ταΐστηκε τόσα χρόνια από δημόσιο χρήμα θα κάνει κάτι. Όχι γιατί οι άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτά φταίνε ή κάνουν λάθος. Αλλά γιατί δεν είναι αυτοί που τα ορίζουν.

Ως αντιπρόεδρος της Δ.Ε. Κόμματος Πειρατών Ελλάδας θα υποσχεθώ ένα πράγμα στα μέλη μας. Θα έχουν λόγο όπως και εγώ στο κόμμα. Οι συνδρομές τους θα προσπαθήσω είναι η μόνη χρηματοδότηση του κόμματος. Καμία κρατική χρηματοδότηση δεν θέλω να έρθει στους Πειρατές όσο ποσοστό και να έχουμε. Ούτε ένα ευρώ.  Και όταν θα λάβουμε μέρος στις εκλογές θα πληρώσουμε ακόμα και για το χαρτί, αν περνάει από το χέρι μου. Τέρμα στα “ναι μεν αλλά”.

Ώρα για νέο προοδευτικό κόμμα που δεν κοροϊδεύει τους πολίτες. Ώρα για τους Πειρατές. Επικοινωνήστε μαζί μας στο info@pirateparty.gr, ή καλέστε στο 6934753640 για να μάθετε πως θα γίνετε μέλη, πως θα συμμετέχετε στο συνέδριό μας και πως θα βοηθήσετε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα αντάξιο των αξιώσεων του Ελληνικού λαού. 

Βασίλης Περαντζάκης
Αναλυτής/Προγραμματιστής/Υπεύθυνος RND
Αντιπρόεδρος Δ.Ε. Κόμματος Πειρατών Ελλάδας
info@pirateparty.gr
6934753640 

Το οκτάωρο είναι για τεμπέληδες;

Ψηφίστηκε ο νόμος έκτρωμα για το εργασιακό από την κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την αντίθεση της κοινωνίας. Ο υπουργός, Άδωνις Γεωργιάδης, “δεν είδε πολλούς να αντιδρούν”, οπότε θεώρησε ότι όλα καλά. Ο νόμος μας, λέει ο υπουργός, προστατεύει τον εργαζόμενο γιατί ενσωμάτωσε οδηγίες της Ε.Ε. Όμως έκανε πολύ περισσότερα αυτός ο νόμος και όχι υπέρ των εργαζόμενων. 

Μάλιστα, ο υπουργός αρχικά είχε ανακοινώσει ότι η εργασία θα φτάνει τις 16 ώρες την ημέρα, δείχνοντας ότι έχει πλήρη άγνοια για βασικούς κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι το νομοσχέδιο ετοιμάστηκε πρόχειρα και συμπληρώθηκε με αριθμούς μετά, κατά παραγγελία! Αυτός ο υπουργός όμως θέλει να μας πείσει ότι ξέρει τι είναι για το καλό των εργαζομένων!

Ξέρετε ποιοι δεν διαμαρτυρήθηκαν; Όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκαν, αλλά τήρησαν σιγή ιχθύος; Οι ενώσεις εργοδοτών. Η  ΓΣΕΒΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας) , η ΕΕΕ (Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών), η ΕΠ (Ελληνική Παραγωγή), ο ΣΕΒ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών) και το ΞΕΕ (Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας). Αυτοί που παρήγγειλαν αυτό το νομοσχέδιο στην ουσία. Αν πραγματικά προστάτευε τον εργαζόμενο θα ήταν οι πρώτοι που θα είχαν ενστάσεις. Το μόνο που σκέφτηκαν να πουν ήταν πως θα μοιράζονται την υπερωρία ώστε να μην πληρώνουν προσαυξήσεις υπερεργασίας! Την υπερωρία που διπλασίασε το υπουργείο. 

Ο υπουργός μας είπε ότι ο νομοσχέδιο θα κριθεί στην πράξη. Μα το ξέρουμε. Εργοδότες θα μπορούν να εκβιάζουν πλέον τον εργαζόμενο για να πάει να δουλέψει σε δεύτερο ΑΦΜ τους ή την Κυριακή, αλλιώς θα απολυθεί… Επίσης όσοι εργάζονται υπερωριακά, θα δουν μείωση εισοδημάτων. Τα περί εργαζόμενων που ήθελαν να δουλέψουν δεύτερη δουλειά και δεν μπορούσαν είναι φτηνές δικαιολογίες. 

Five Ways to Reduce Worker Fatigue and Improve Safety | Murray

Αν ένας εργαζόμενος δεν είχε εξαντλήσει το ωράριο σε μία εργασία μπορούσε κάλλιστα να κάνει το υπόλοιπο στην δεύτερη, με νόμο του 1932. Οι ώρες πέραν του 8ώρου αμείβονταν με προσαύξηση από 20% ως 40% ανάλογα το πόσες ώρες ήταν.  Μάλιστα διαδιδόταν και το εξής ψέμα για τον νόμο αυτό: “Νομιμοποιείται η εργασία σε περισσότερους του 1 εργοδότη, κάτι που σήμερα απαγορεύεται από την ελληνική έννομη τάξη βάσει του ΠΔ 27.6/1932, καθιστώντας έτσι παράνομη την εργασία σε δεύτερο εργοδότη.” ΟΧΙ φυσικά. Δεν απαγορευόταν η εργασία σε δεύτερο εργοδότη. Παράνομη ήταν μόνο πέραν του εξαντλημένου ωραρίου. 

Τώρα βασικά άνοιξε ο δρόμος οι επιχειρήσεις να μπορούν να μοιράσουν αυτό το ωράριο και να γλιτώσουν την προσαύξηση για την υπερεργασία.

Τελικά, το οκτάωρο δεν είναι για τεμπέληδες. Απλά δεν βολεύει τα κέρδη των επιχειρήσεων γιατί μετά το οκτάωρο και την υπερωρία, ως τις 13 ώρες αυξανόταν το κόστος του εργαζόμενου.

Μετά τους νόμους του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα της υποψηφίας (την ώρα που γράφονται αυτά τα λόγια) για την προεδρία του, κας Αχτσιόγλου, αυτό ήταν το τελικό χτύπημα στο συνδικαλιστικό κίνημα και στα δικαιώματα των εργαζομένων. 

Με την ανεργία να καταγράφει 11%, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση δεν νοιάζεται για θέσεις εργασίας, αλλά μόνο για την “απρόσκοπτη λειτουργία” των επιχειρήσεων, και την μείωση του κόστους εργασίας σε βάρος του εργαζόμενου.

Αν μιλήσουμε με όσους υπερασπίζονται το νομοσχέδιο θα μας  πουν ότι μόνο τεμπέληδες δεν το θέλουν. Τεμπέλης δηλαδή θεωρείται αυτός που δεν θέλει να εργάζεται πάνω από το 8άωρο, ή να κάνει υπερεργασία χωρίς προσαύξηση. 

Οι πιο ευάλωτοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που εργάζονται με τον βασικό ή κοντά στον βασικό μισθό. Αυτοί δεν θα μπορούν σε λίγο να επιβιώσουν χωρίς να υποχρεωθούν σε δεύτερη εργασία. Μιλάμε για επιστροφή του εργασιακού 100 χρόνια πίσω.

Ένα ακόμα αποτέλεσμα του νομοσχεδίου θα είναι η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, ειδικά από την εξάντληση. Η ασφάλεια στην εργασία δεν είναι αστείο και δυστυχώς αυτή συχνά θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.

Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα, ειδικά για το δικαίωμα στην απεργία και την αλαζονεία του υπουργού και της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση των συνδικαλιστών, αλλά θα γίνω κουραστικός και δεν θέλω. 

Βασίλης Περαντζάκης
Αναλυτής/Προγραμματιστής/Υπεύθυνος RND
Αντιπρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Κόμματος Πειρατών Ελλάδας

Η εποχής της παραπληροφόρησης.

Η εποχής της παραπληροφόρησης.

 

Πριν από 80 χρόνια, ένα άρθρο εφημερίδας έλεγε ότι ο άνθρωπος του 2020 θα είναι ευφυία. Το άρθρο σχετιζόταν με τους υπολογιστές και την διάδοσή τους στα πανεπιστήμια. Η πρόβλεψη ήταν ότι θα έχουμε πρόσβαση όλοι σε πληροφορίες μέσω αυτών και αυτό θα μας κάνει εξυπνότερους…

 

80 χρόνια μετά, η διάψευση της πρόβλεψης δεν θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη. Γιατί δεν έχουμε μάθει να κρίνουμε την πληροφορία και έτσι πολλοί πιστεύουμε ότι περάσει σε αυτό το δίκτυο υπολογιστών που σήμερα έχει το όνομα διαδίκτυο (Internet), αρκεί να ταιριάζει με τις προκαταλήψεις μας. 

 

Από το “τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό”, στο “οι υπολογιστές καταλαβαίνουν αρχαία (βάλτε την γλώσσα σας εδώ)”, στο “ο ιός κατασκευάστηκε σε εργαστήρια”, μέχρι το “η γιαγιά του X ήξερε ότι ψηφίζει Ψ”. 

 

Πολλά από αυτά είναι παραπληροφόρηση που δεν έρχεται από επίσημα χείλη, αλλά άλλα διαδίδονται από τα ΜΜΕ και από “σοβαρούς” εκπροσώπους διαφόρων επαγγελματικών ομάδων. Έτσι έχουμε περιβαλλοντολόγους που πιστεύουν ότι καίμε τα δάση για να βάλουμε ανεμογεννήτριες, δικηγόρους που διαδίδουν ότι σε 83 νοσοκομεία υπάρχουν ομάδες θανάτου από γιατρούς που σκοτώνουν κατ’ εντολή της κυβέρνησης, συζύγους ιδιοκτητών εταιριών που πουλάνε αναλώσιμα για μικροβιολογικά εργαστήρια που κάνουν τους γιατρούς, χωρίς να έχουν σπουδάσει κάτι και διαδίδουν ένα σωρό ψέματα για τους ιούς, τα εμβόλια και τις θεραπείες, αποτυχημένους “φιλόσοφους” τραγουδιστές που βλέπουν τα ίχνη συμπύκνωσης που αφήνουν πίσω τους αεροσκάφη, ως ψεκασμούς, επιστήμονες και καθηγητές που χαϊδεύουν αυτές τις απόψεις για να κάνουν πολιτική καριέρα με τους πιο ευκολόπιστους συμπολίτες μας, “χάκερ” που δεν ξέρουν την τύφλα τους από υπολογιστές, παρά μόνο να φτιάχνουν μη ασφαλής ιστοσελίδες και διαδίδουν ότι μπορούν να “χακάρουν” τις νέες ταυτότητες και πολλά, πολλά άλλα παραδείγματα.

 

Η κριτική σκέψη μας διαφεύγει. Δεν έχουμε μάθει να κοιτάμε την γελοιότητα αυτού που λέγεται, μόνο ότι ταιριάζει με αυτό που ήδη πιστεύουμε. Και έτσι μεγεθύνεται αυτή η προκατάληψη μας και γίνεται αυταπόδεικτο γεγονός!

 

Ένα παράδειγμα θα αναφέρω. Αυτό με τις ταυτότητες που πιστεύουν ότι περιέχουν μέσα GPS επειδή έχουν “τσιπάκι”. Μα αν υπήρχε τεχνολογία να λειτουργεί το GPS χωρίς μπαταρία, ήταν τόσο μικρό και μπορούσε να μεταδίδει και την πληροφορία σε ζωντανό χρόνο, αυτή θα ήταν η πρώτη χρήση της τεχνολογίας αυτής; Οι ταυτότητες; Που είναι όλες οι ενδιάμεσες τεχνολογίες; Γιατί τα GPS που έχουμε στα κινητά μας απαιτούν μπαταρία. Επίσης μεταδίδουν δεδομένα από το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας που και αυτό θέλει μπαταρία. Αν το κράτος ήθελε να μας παρακολουθεί, έχει ήδη αυτή την δυνατότητα από τα κινητά μας. Και δεν χρειάζεται καν να είναι ενεργοποιημένο το GPS. Οπότε όσοι νομίζουν ότι τους παρακολουθούν, ας τα πετάξουν.

 

Αυτές οι απλές σκέψεις αρκούν για να απορρίψουμε αμέσως τέτοιες πληροφορίες. Όμως μεγάλο ποσοστό δεν το κάνει. Γιατί; Δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις; Η μήπως απλά δεν έμαθε ποτέ να σκέφτεται κριτικά; 

 

Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ. Η αρχή όλων είναι η παιδεία. Δεν αρκούν οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που μαθαίνουμε παπαγαλία στο σχολείο, συνήθως μέχρι το διαγώνισμα. Πρέπει να μπορούμε να τις αξιολογήσουμε και να τις χρησιμοποιούμαι με κριτικό τρόπο για να μας γίνουν βίωμα. Αυτό δεν το μαθαίνουμε όμως στο σχολείο. 

 

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που είχε δάσκαλο στο δημοτικό (τον κ.Λεωνίδα) που μας έμαθε να σκεφτόμαστε κριτικά πριν να απορροφήσουμε την πληροφορία. Αυτό όμως δεν ήταν στην ύλη. Ήταν το μεράκι του δασκάλου. Και λίγοι το έχουν. 

 

Πρέπει στα σχολεία να μπει ειδικό μάθημα όπου τα παιδιά θα μαθαίνουν τον τρόπο κριτικής σκέψης. Θα μαθαίνουν τις μεθόδους της λογικής σκέψεις και τα λογικά σφάλματα, να μαθαίνουν επιχειρηματολογία. Όχι μόνο να μαθαίνουμε το όνομα του αρχαίου Έλληνα που τα είπε πρώτος.

 
Βασίλης Περαντζάκης
Προγραμματιστής/Αναλυτής/Υπεύθυνος RND
Αντιπρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Κόμματος Πειρατών Ελλάδας

Ούτε μια ειλικρινή συγγνώμη δεν είστε ικανός να ζητήσετε κύριε Βαρβιτσιώτη;

Άρθρο από μέλος του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας που επιθυμεί να μείνει ανώνυμο:
Ο Υπουργός Ναυτιλίας κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης προέβη σε μια παροιμιώδους κυνικότητας δήλωση για το φόνο του Αντώνη Καρυώτη από το πλήρωμα του Blue Star Horizon, εξισώνοντας τους θύτες με το θύμα. Είχε πει συγκεκριμένα:
    “Υπάρχουν και αυτοί που θρηνούν για αυτούς που πήγαν να κάνουν την δουλειά τους και βρίσκονται κατηγορούμενοι για δολοφονία.”
    
Κι εμείς, ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, ενώσαμε τη φωνή μας με αυτές του κομματιού της κοινωνίας που αρνείται ν’ αγκαλιάσει τη βαρβαρότητα ως κανονικότητα και καλέσαμε τον κύριο Υπουργό να απολογηθεί και να παραιτηθεί γι’ αυτές ακριβώς τις δηλώσεις του. Σε ποιο καθηκοντολόγιο (“job description” στα αριστέζικα) αναφέρεται ότι ένας ναύτης έχει δικαίωμα να πετάξει στη θάλασσα έναν αργοπορημένο επιβάτη ή ακόμα κι έναν λαθρεπιβάτη; Σε ποια νομοθεσία που διέπει τη ναυσιπλοΐα αναφέρεται ότι το πλήρωμα ενός πλοίου δικαιούται να εγκαταλείψει έναν άνθρωπο που κινδυνεύει στη θάλασσα, ιδίως όταν αυτός βρέθηκε σε αυτή τη θέση κατόπιν ενεργείων ή/και παραλείψεων του εν λόγω πληρώματος;
Απαντώντας σε άλλο κόμμα (στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. συγκεκριμένα), ο κύριος Βαρβιτσιώτης, αντί να ζητήσει συγγνώμη γι’ αυτή του την επιεικώς απαράδεκτη τοποθέτηση, ζήτησε και τα ρέστα. Συγκεκριμένα, είπε:
    
    “[Κ]άτω από αυτές τις συνθήκες είναι αδιανόητο κάποιοι να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά το γεγονός και να με κατηγορήσουν για προσπάθεια εξίσωσης του θύματος με τους θύτες. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για μένα.”
    Αδιανόητες δηλώσεις Βαρβιτσιώτη: «Θρήνος και για αυτούς που πήγαν να κάνουν  τη δουλειά τους και τώρα κατηγορούνται» | iPliroforia.gr
Δεν κατάλαβε ο κύριος Βαρβιτσιώτης ότι με την αρχική του δήλωση εξίσωσε θύτες και θύμα, ακόμα κι αν αρνείται να παραδεχτεί ότι το έπραξε; Επιπλέον, είναι τουλάχιστον αστείο οποιοσδήποτε από τη Νέα Δημοκρατία, που με περισσή χυδαιότητα καπηλεύτηκε πολιτικά το Μάτι και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, να κατηγορεί οποιονδήποτε για πολιτική εκμετάλλευση οποιουδήποτε συμβάντος. 
Το όλο θέατρο του παραλόγου όμως έχει συνέχεια! Προφανώς κάποιος “από πάνω” του τράβηξε τ’ αυτί του κυρίου Βαρβιτσιώτη και του ‘πε να το μαζέψει. Κι έτσι, ο Υπουργός έβγαλε στο “X” (πρώην Twitter) το εξής:
    
    “Ζητώ συγγνώμη αν άθελά μου με λανθασμένη διατύπωση, ενδεχομένως κάποιοι εξέλαβαν την καταδίκη μου προς το περιστατικό και την ανάγκη διαλεύκανσής του, ως εξίσωση του θύματος με τον θύτη. Ο Αντώνης και η οικογένειά του είναι τα μεγάλα θύματα αυτής της τραγωδίας.”
    
Αυτό είναι κλασική περίπτωση μη-απολογίας. Δε ζητά συγγνώμη για την άθλια αρχική του τοποθέτηση, ούτε για την ακόμα αθλιότερη προσπάθειά του ν’ αποδώσει δόλο και πρόθεση πολιτικής εκμετάλλευσης στον κόσμο που εξοργίστηκε από αυτό που είπε αρχικά. Ζητά συγγνώμη που… είμαστε χαζοί και δεν καταλάβαμε. Εν τέλει, και κατόπιν πολλών διαδοχικών κυμάτων κατακραυγής, δήλωσε on air ότι αυτές οι ενέργειες προκαλούν “σοκ και δεος” κι ότι συνιστούν έγκλημα κ.ο.κ. 
Εμείς τώρα τι πρέπει να πούμε; Ότι χαιρόμαστε που, έστω και μετά από τόσες πολλές προσπάθειες, κατάφερε να προφέρει μερικές λέξεις ρητής καταδίκης αυτών των εγκληματικών πράξεων; Να του πούμε “μπράβο”; Όχι. Δεν είναι μικρό παιδάκι ο κύριος Βαρβιτσιώτης, αλλά ενήλικος, που έχει αναλάβει πολλές φορές θέσεις ευθύνης. Τέτοιες συμπεριφορές και παλινωδίες δεν αρμόζουν όμως σε κάποιον με το ηλικιακό του προφίλ, πολλώ δε μάλλον σε κάποιον που βρίσκεται σε κυβερνητική θέση.
Τον καλούμε λοιπόν επιτέλους να σοβαρευτεί και να σταματήσει να προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Έχει υποχρέωση να ζητήσει μια ειλικρινή συγγνώμη, να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί. Στο κάτω-κάτω της γραφής, η συνεισφορά του στην πολιτική ζωή του τόπου υπήρξε απολύτως ανύπαρκτη και δε θα λείψει σε κανέναν.

Γιατί οι παρακολουθήσεις με την ταυτότητα είναι ανόητη θεωρία συνωμοσίας:

To GPS απαιτεί ενέργεια, δηλαδή μπαταρία. Η μετάδοση δεδομένων απαιτεί ενέργεια, δηλαδή μπαταρία (το NFC λειτουργεί μόνο από λίγα εκατοστά και μετατρέπει ραδιοκύματα που δέχεται σε ενέργεια, αλλά απαιτεί και εκατοντάδες φορές λιγότερη ενέργεια από το GPS).

Ακόμα και να βάλουν μία πολύ λεπτή μπαταρία και να βάλουν το μικρότερο δυνατό κύκλωμα στην κάρτα (που όλα αυτά κοστίζουν απίθανα ποσά καθώς όσο μικρότερο και αποδοτικότερο, τόσο ακριβότερο), μία μπαταρία τόσο λεπτή έχει ελάχιστη ενέργεια, μερικά mAh. Οι μπαταρίες πχ που έχουν τα έξυπνα ρολόγια έχουν πολλές φορές το πάχος της κάρτας και πάλι έχουν περίπου 400mAh ενέργειας. Αυτό θα μπορούσε ίσως να κρατήσει ενεργό ένα gps για μερικές βδομάδες. Αλλά μαζί με μετάδοση δεδομένων, το πολύ λίγες μέρες. Και αυτές οι μπαταρίες θέλουν εξωτερικό κύκλωμα φόρτισης. Έστω ότι αυτό είναι ασύρματο. Πάλι προσθέτει στο πάχος της κάρτας. Πως θα φορτίζεται χωρίς να το ξέρετε; Δεν υπάρχει ασύρματη φόρτιση που να λειτουργεί σε μεγάλες αποστάσεις. Επίσης δεν υπάρχει τεχνολογία που να αντλεί επαρκή ενέργεια από το περιβάλλον για τέτοια χρήση.

Οι τεχνολογίες που απαιτούνται για κάτι τέτοιο, απλά δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν, πιστέψτε με, η πρώτη τους χρήση ΔΕΝ θα ήταν η παρακολούθηση ενός πληθυσμού που κουβαλάει ήδη μαζί του ένα GPS με σύνδεση σε δίκτυο και λέγεται… έξυπνο κινητό. Ακόμα και χωρίς το GPS μπορεί να εντοπιστεί η θέση ενός κινητού από τις κεραίες που συνδέεται, απλά με χαμηλότερη ακρίβεια.

Το μόνο θέμα που υπάρχει με την ηλεκτρονική ταυτότητα είναι το ότι πρέπει να ξέρουμε τι είδους πληροφορίες γράφονται σε αυτές, πχ για χρήση ως διαβατήριο ή για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Επίσης πρέπει να ξέρουμε (όσοι μπορούμε να εκτιμήσουμε) ποια πρωτόκολλα ασφαλείας χρησιμοποιούνται. Αυτό θα γίνει ξεκάθαρο στην παρουσίασή τους, το Σεπτέμβριο. Σίγουρα δεν μπορούν να μας παρακολουθούν με αυτές ή να καταγράφουν κάθε μας κίνηση.

Οπότε ηρεμήστε και σταματήστε την υστερία που προέρχεται από ψηφιακό αναλφαβητισμό.

Έλλειψη προγραμματιστών <--> έλλειψη προγράμματος.

 Τα τελευταία χρόνια διαβάζουμε συνέχεια για την έλλειψη προγραμματιστών και την δυσκολία εταιρειών να βρουν σχετικό προσωπικό.
Πρέπει να μπει τέλος στον ψηφιακό αναλφαβητισμό και στην προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το κράτος την επιστήμη της πληροφορικής.
 
Ο βασικός λόγος είναι ότι στην Ελλάδα η πληροφορική για το Υπουργείο Παιδείας ήταν πάντα μια μόδα. Ποτέ επιστήμη και τομέας επενδύσεων. Ίσως γιατί όλοι οι υπουργοί μέχρι σήμερα ήταν μεγάλης σχετικά ηλικίας και η μόνη σχέση τους με τους υπολογιστές, αυτοί που αγόραζαν για τα παιδιά τους για να παίζουν.
 
Το πρόβλημα ξεκινάει από το σχολείο. Δεν είναι ότι λείπουν μόνο πτυχιούχοι πληροφορικής. Αυτοί χρειάζονται για να προχωρήσει η έρευνα, για να γίνουν έργα στο δημόσιο ή να σχεδιαστούν μεγάλα ιδιωτικά έργα. Η πληροφορική είναι πολύ περισσότερο από “προγραμματισμός”. Στο σχολείο θα έπρεπε να ξεκινάει η επαφή, καθώς οι μισοί και πλέον σήμερα προγραμματιστές προέρχονται από σχολές ΙΕΚ ή ιδιωτικά κολέγια και οι περισσότεροι από αυτούς το επέλεξαν γιατί ήταν το χόμπι τους οι υπολογιστές. Το έναυσμα το έλαβαν από φίλους ή από τους γονείς τους. Πόσοι περισσότεροι θα το λάμβαναν από το σχολείο αν είχαμε σοβαρό “πρόγραμμα”;
 
Την δεκαετία του 80 χάσαμε μια μοναδική ευκαιρία να βάλουμε την πληροφορική στα σχολεία με αποτέλεσμα ο ψηφιακός αναλφαβητισμός να είναι εμφανής στους άνω των 30 ετών. Παράδειγμα οι αντιδράσεις για τις ψηφιακές ταυτότητες που έχουν να κάνουν με συνωμοσίες που τεχνικά είναι αδύνατες, όπως η ενσωμάτωση γεωεντοπισμού και όχι με πραγματικά θέματα όπως το ποιος θα έχει πρόσβαση στα δεδομένα μας και ποια θα είναι αυτά, με τι δικλείδες ασφαλείας. Επιπλέον, σήμερα το μάθημα της πληροφορικής στα σχολεία είναι υποτιμημένο με τους περισσότερους καθηγητές να έχουν κάνει απλά ένα σεμινάριο.
 
Η πληροφορική ήταν το μέλλον την δεκαετία του 80 αλλά τώρα είναι το παρόν και το μέλλον. Το κράτος λοιπόν οφείλει να επενδύσει περισσότερο στην πληροφορική. 
 
Οι μισθοί στην πληροφορική είναι υψηλότεροι κατά μέσο όρο από άλλες ειδικότητες λόγο της μεγάλης ζήτησης και της μικρής προσφοράς. Όμως και η μεγάλη κινητικότητα είναι ένας ακόμα λόγος.
 
Οι εταιρείες γενικά δεν δίνουν αυτόματα αυξήσεις σε ήδη εργαζόμενους γιατί στην χώρα μας η κουλτούρα εργασίας ήταν η στασιμότητα και η εταιρική πίστη. Αυτό ισχύει λιγότερο για τις εταιρείες πληροφορικής.
 
Πάλι όμως υπάρχει απόσταση από τους μισθούς του εξωτερικού. Οπότε πολλούς τους κερδίζουν εταιρείες που προσφέρουν είτε απομακρυσμένη εργασία, είτε μετακίνηση στην χώρα προσφοράς. Επίσης οι βίζες που δίνονται σε προγραμματιστές είναι οι περισσότερες από οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα. Δεν τις αρνούνται ποτέ καθώς η έλλειψη είναι παγκόσμια. Αυτό σημαίνει ότι το brain-drain αυξάνεται. 
 
Τέλος οι εταιρείες πληροφορικής στην Ελλάδα που παράγουν λογισμικό που πωλείται και εκτός συνόρων θα μπορούσαν να είναι η νέα βαριά μας βιομηχανία με την σωστή επένδυση. 

“Επική επίθεση στην Τράπεζα Θεμάτων” και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς 

Δελτίο Τύπου Κόμματος Πειρατών Ελλάδας

Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες της ταλαιπωρίας των μαθητών λόγω της δυσλειτουργίας της τράπεζας θεμάτων. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση αλλά και μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ περιγράφουν ενορχηστρωμένη “επική επίθεση” από κακούς hackers που δεν έχει προηγούμενο και μερικοί “ειδικοί” συνεπικουρούν αναλύοντας και αναφέροντας τεράστια νούμερα «280.000 συνδέσεις ανά δευτερόλεπτο», «165 εκατομμύρια επιθέσεις», «από 114 χώρες» και είναι πολύ ακριβό να αποτραπεί

Ας αναλύσουμε λίγο την επίθεση

Πόσο μεγάλη επίθεση ήταν: Το μέγεθος της επίθεσης, παρά τα νούμερα και τις περιγραφές εντυπωσιασμού, δείχνουν μια μικρή DDoS επίθεση. Τέτοιες μικρές επιθέσεις δεν φαίνονται στα διαγράμματα κίνησης δικτύου των παρόχων, αλλά μια «επική επίθεση» θα φαινόταν ( https://www.gr-ix.gr/traffic/ ).

Ποιος την έκανε: Οι δικτυακές επιθέσεις γίνονται κυρίως είτε για ακτιβιστικούς λόγους είτε για λόγους κέρδους, είτε για λόγους κυβερνοπολέμου, είτε για προσωπικούς λόγους. Επειδή οι τρεις πρώτοι λόγοι δεν μπορούν να δικαιολογηθούν για την εκπαιδευτική ιστοσελίδα, το πιο πιθανόν είναι κάποιος ή κάποιοι έφηβοι απλά δεν ήθελαν να δώσουν εξετάσεις, βρήκε ένα botnet και έριξε την σελίδα.

Πως θα μπορούσε να αποτραπεί: Το πιο απλό μέτρο προστασίας, χωρίς κόστος, είναι η ιστοσελίδα της τράπεζας θεμάτων να μην είναι διαθέσιμη για όλο τον κόσμο αλλά μόνο για το δίκτυο του ΠΣΔ και χρήση VPN για σχολεία που δεν έχουν διευθύνσεις ΠΣΔ ή μόνο από διευθύνσεις Ελλάδας. Δεύτερο μέτρο προστασίας είναι, με κάποιο κόστος, όπως έκαναν κατόπιν εορτής, να βάλουν την τράπεζα (και όλες τις ευαίσθητες ιστοσελίδες του κράτους) πίσω από κάποια υπηρεσίας «μετρίασης επιθέσεων» όπως Akamai ή Cloudflare. Τρίτο μέτρο προστασίας είναι να είχαν προμηθευτεί NG-firewalls (Application Layer Firewalls) τα οποία μπορούν να αποκρούσουν αποτελεσματικά Layer-7 DDoS επιθέσεις.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα ΜΜΕ παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό. Προσπαθούν να δείξουν ότι η  κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντιμετώπισε επιτυχώς άλλη μια μεγάλη κρίση και χωρίς την ΝΔ δεν υπάρχει σταθερότητα.

Δεν αναφέρουν την εγκατάλειψη των δημοσίων υποδομών πληροφορικής που είναι χωρίς επενδύσεις για εξοπλισμό και υποστελεχομένες από μηχανικούς πληροφορικής.

Δεν αναφέρουν ότι το Υπ. Παιδείας προτιμά να κάνει απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων στην Cisco υπό αδιαφανείς διαδικασίες και χωρίς καμιά προστασία προσωπικών δεδομένων και μην εκπλαγείτε αν μετά τις 25 Ιουνίου δώσουν πάλι μερικά εκατομμύρια ευρώ σε κάποια εταιρία τύπου Cisco για να «εξασφαλίσουν την καλή λειτουργία».

Οι δημόσιες υποδομές πληροφορικής θα πρέπει να
*  Είναι ιδιοκτησία του Ελληνικού κράτους, ώστε τα δεδομένα των πολιτών να μην τα έχουν τρίτες εταιρίες.
*  Να υπάρχει επαρκής προϋπολογισμός για την υποστήριξη, την ανάπτυξη, την προστασία και την στελέχωσή τους.
*  Στην ανάπτυξη των υπηρεσίων να έχει προτεραιότητα το ελεύθερο λογισμικό/λογισμικό ανοιχτού κώδικα (ΕΛΛΑΚ/open source) και πάντα να ακουλουθούνται ανοιχτά πρότυπα (open standards)
*  Να ακολουθούνται διεθνείς πρακτικές ασφάλειας και καλής λειτουργίας
*  Να πιστοποιηθούν στα πρότυπα ασφαλείας όπως ISO 27001 και ISO 27018

Οι δημόσιες υποδομές πληροφορικής είναι η ραχοκοκαλιά της δημόσιας διοίκησης, και γίνονται όλο και πιο απαραίτητες για την λειτουργία της. Θα πρέπει να προστατεύονται επαρκώς όχι μόνο από μικρές επιθέσεις αλλά και από επιθέσεις κυβερνοπολέμου με την ίδια σοβαρότητα και βαρύτητα που προστατεύονται και οι φυσικές υποδομές και τα σύνορα σε περίπτωση πολέμου.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας

Η ανάπτυξη που θέλουμε και το παραμύθι που μας σερβίρουν.

Στις πρόσφατες εκλογές ψηφίσαμε “σταθερότητα”. Αυτό ακούγεται. Ψηφίσαμε αυτούς που “δεν τρομάζουν” τους επενδυτές. Αυτούς που “φέρνουν” επενδύσεις. Αυτούς που “φέρνουν” την ανάπτυξη. Μόνο το 2022, η “ανάπτυξη” στην χώρα έφτασε το 5,9%. Μιλάμε φυσικά για την αύξηση του ΑΕΠ από ανάκαμψη και όχι από ανάπτυξη. Δεν φτιάξαμε κάτι καινούριο. Απλά επαναλειτουργήσαμε υποδομές που ήδη είχαμε. Το ίδιο χρονικό διάστημα βέβαια ο μέσος πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά 7,4%. Πως αυτό λέγεται ανάπτυξη; Δεν λέγεται. Τουλάχιστον όχι από αυτούς που γνωρίζουν οικονομικά.

Το θέμα δεν είναι απλό και δεν μπορώ να το απλοποιήσω τόσο ώστε σε μία παράγραφο να το καταλάβει κάποιος τρίτος, καθώς δεν είμαι οικονομολόγος. Απλά ως αναλυτής/προγραμματιστής έχω εμπειρία σε πολύπλοκα συστήματα και καταλαβαίνω την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις μεταβλητές τους.

Αρχικά θα εξηγήσω τι είναι ανάπτυξη και τον απλούστερο τρόπο που υπολογίζεται. Μετά θα εξηγήσω με ποια βήματα φέρνουν τα κράτη επενδύσεις. Σίγουρα αυτά δεν περιλαμβάνουν βόλτες του εκάστοτε υπουργού ανάπτυξης σε φόρουμ επιχειρηματιών να τους τραβάει από το χέρι, ή επισκέψεις σε εργοστάσια. Οι επιχειρηματίες δεν είναι παιδάκια που τα φωνάζεις να παίξουν μαζί σου, στην αυλή του σπιτιού σου. Δεν είναι αυτή η δουλειά ενός υπουργού.

Τι είναι λοιπόν ανάπτυξη; Πως υπολογίζεται; Η ανάπτυξη, με μία φράση, είναι τα κεφάλαια που θα πέσουν στην αγορά, είτε νέα, είτε από τα κέρδη του προηγούμενου έτους, μείον το κόστος συντήρησης της υλικοτεχνικής υποδομής και όλο αυτό εκφρασμένο ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Λίγο προσοχή όμως. Κεφάλαια δεν είναι μόνο τα χρήματα. Είναι και οι τεχνολογίες και η τεχνογνωσία του εργατικού δυναμικού. Η επένδυση σε αυτά τα δύο πάει παράλληλα με την επένδυση σε χρήματα για νέες υποδομές.

Τι χρειάζεται τώρα μία χώρα να κάνει για να προσελκύσει παραγωγικές επενδύσεις, είτε από ντόπιους είτε από ξένους επενδυτές; Ποιες είναι οι παραγωγικές επενδύσεις και γιατί υπάρχουν και μη παραγωγικές; Η χώρα μας που υστερεί σε αυτά;

Θα ξεκινήσω απο το τι είναι παραγωγική και τι μη παραγωγική επένδυση. Παραγωγική θεωρείται μία επένδυση που έχει μακροχρόνια οφέλη. Για παράδειγμα ένα εργοστάσιο παραγωγής προϊόντων. Μια μονάδα μεταποίησης με προϊόντα υψηλής ζήτησης. Αντίθετα, μια επένδυση που χτίζει απλά κατοικίες, δεν είναι παραγωγική και έχει μόνο βραχυχρόνια οφέλη στην τοπική αγορά. Χρειαζόμαστε και από τα δύο, αλλά αυτή τη στιγμή κυρίως παραγωγικές επενδύσεις.

Πάμε τώρα να δούμε τι προϋποθέσεις χρειάζεται μία χώρα για να προσελκύσει επενδύσεις:
Σίγουρα δεν χρειάζεται υπουργούς που κάνουν micromanagment. Δεν είναι αυτή η δουλειά των πολιτικών. Η δουλειά τους είναι να φτιάχνουν τους νόμους που κατοχυρώνουν θεσμούς και να φροντίζουν για τις υποδομές που χρειάζονται οι θεσμοί για την ορθή τους λειτουργία.

Επιγραμματικά θα αναφέρω τις 10 προϋποθέσεις και μετά θα αναλύσω κάθε μία:
1) Εκσυγχρονισμός δικαιοσύνης
2) Δίκαιη εργατική νομοθεσία
3) Τέλος στην διαφθορά
4) Περιορισμός γραφειοκρατίας
5) Πολιτική Αξιοκρατία
6) Αρχή Ανταγωνισμού
7) Σύγχρονη εκπαίδευση
8) Δημιουργία οικοσυστημάτων
9) Φορολογικά κίνητρα
10) Σταθερό τραπεζικό σύστημα

Εκσυγχρονισμός της δικαιοσύνης: Σήμερα, για να τελεσιδικήσει μία υπόθεση μπορεί να περάσουν και 10 ή και περισσότερα χρόνια. Και δεν έχουμε κάνει καμία πρόοδο σε αυτό. Στην ουσία, δεν έχουμε δικαιοσύνη με τέτοιους χρόνους. Ποια επιχείρηση ή ποιος εργαζόμενος θα αισθάνεται ασφαλής να προσφύγει στην δικαιοσύνη για οποιοδήποτε πρόβλημα, αν δεν μπορεί να έχει μία γρήγορη επίλυση;

Δίκαιη εργατική νομοθεσία: Πρέπει να επιτρέπεται στους εργαζόμενους να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και στις επιχειρήσεις να έχουν εύκολη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, με απλή και κατανοητή νομοθεσία. Στην Ελλάδα χρειαζόμαστε εργατολόγους για να βρούμε άκρη στον κυκεώνα αυτής τη νομοθεσίας είτε είμαστε εργαζόμενοι, είτε επιχειρήσεις και στα πιο απλά ζητήματα.

Τέλος στην διαφθορά: Θεσμοθέτηση μίας απλής διαδικασίας καταγγελίας περιπτώσεων διαφθοράς με γρήγορη εκδίκαση και τιμωρία για τους υπεύθυνους. Η διαφθορά είναι έγκλημα και κοστίζει πολλά δις το χρόνο. Και αυτά τα χρήματα αυξάνουν το κόστος μίας επένδυσης και την πολυπλοκότητά της. Επίσης αυξάνουν και το κόστος που παραγόμενου προϊόντος, ειδικά αν αυτή η διαφθορά ακολουθεί την επένδυση σε όλο το βίο της.

Περιορισμός γραφειοκρατίας: Δεν μιλάμε μόνο για τις υπεύθυνες δηλώσεις μέσω internet. Υπάρχουν πολλές διαδικασίες που ακόμα απαιτούν φυσική παρουσία ή φυσική υπογραφή. Παράδειγμα, υπάρχουν διαδικασίες σε τελωνεία, τράπεζες, ασφαλιστικές που θα έπρεπε να δέχονται μία ψηφιακή υπογραφή αντί για την φυσική παρουσία ή την φυσική υπογραφή. Ακόμα και εγώ ως πρόσωπο που ήθελα να κάνω μία ασφάλεια για το σπίτι μου, έπρεπε να τυπώσω το έγγραφο, να το υπογράψω με το χέρι, να το σκανάρω για να το επιστρέψω! Αυτό δεν είναι ηλεκτρονική διαδικασία. Αυτό είναι γραφειοκρατία. Η σωστή διαδικασία θα ήταν να βάζω το ηλεκτρονικό έγγραφο στο gov.gr προς ψηφιακή υπογραφή, αφού υπάρχει αυτή η δυνατότητα και αυτό το αρχείο να επιστρέφεται ως έχει με την υπογραφή στην ασφαλιστική. Αμέσως μία με δύο ώρες γραφειοκρατίας έφυγαν από την μέση. Αυτή η μικρή αλλαγή και μόνο θα γλιτώσει πολλά εκατομμύρια ανθρωποώρες γραφειοκρατίας σε ένα έτος. Και υπάρχουν πολλές αντίστοιχες γραφειοκρατικές διαδικασίες που μπορούν να φύγουν από την μέση.

Πολιτική Αξιοκρατία: Πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να βάζουμε πολιτικούς σε θέσεις ευθύνης που η μόνη τους έγνοια είναι η ικανοποίηση ρουσφετιών που οδηγούν στην επανεκλογή τους και θεωρούν το υπουργείο, τσιφλίκι τους. Εκεί φταίμε και οι πολίτες και οι πρωθυπουργοί.

Αρχή Ανταγωνισμού: οργάνωση μίας ισχυρής αρχής ανταγωνισμού που θα ελέγχει και θα σταματάει τα καρτέλ. Κανένας υπουργός να μην μπορεί να αμφισβητήσει τις αποφάσεις της. Μόνο μία γρήγορη διαδικασία στην δικαιοσύνη να επιλύει διαφορές ανάμεσα σε επιχειρήσεις και την αρχή ανταγωνισμού.

Σύγχρονη εκπαίδευση: η εκπαίδευση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και την εξέλιξη στην αγορά εργασίας. Το τρένο αυτό το χάσαμε ήδη μία φορά, στην δεκαετία του 80, όταν αρνούμασταν να βάλουμε την πληροφορική στα σχολεία γιατί την βλέπαμε ως παιχνίδι, ενώ χώρες όπως η Αγγλία και οι ΗΠΑ την είδαν ως την μελλοντική βιομηχανία που έγινε.

Δημιουργία οικοσυστημάτων: Δεν πρέπει να αφήνουμε κάθε επιχείρηση να εφευρίσκει τον τροχό. Θα πρέπει να παρέχουμε κοινές υποδομές για την προβολή προϊόντων, κοινά δίκτυα πώλησης, υπηρεσίες lobbying, ακόμα και χρηματοδότηση για την προώθηση της παραγωγής μας. Αυτός είναι ο λόγος που η Ιταλία πχ πουλάει το λάδι όλης της Μεσογείου, ως δικό της, στο εξωτερικό. Οι δικοί μας ελαιοπαραγωγοί δεν έχουν καμία βοήθεια για την προώθηση του προϊόντος τους από την Ελλάδα.

Φορολογικά κίνητρα: Εκτός από την υψηλή φορολογία, υπάρχει και η αστάθειά της. Μία επιχείρηση θα πρέπει να γνωρίζει τι θα πληρώσει σε φόρους ανάλογα με το εισόδημά της τα επόμενα 5 χρόνια, ώστε να μπορεί να κάνει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Έτσι όπως είναι το σύστημά μας σήμερα, ο κάθε υπουργός μπορεί να αποφασίσει να περάσει έναν νέο φόρο ή να αυξήσει έναν που θα αλλάξει τελείως τα δεδομένα για τις επιχειρήσεις.

Σταθερό τραπεζικό σύστημα: αντίστοιχα με την φορολογία, θα πρέπει και στον δανεισμό και στα διάφορα τραπεζικά εργαλεία να έχει μία αξιοπιστία το σύστημα για να έχουν οι επιχειρήσεις την δυνατότητα να κάνουν τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό τους.

Ποια από αυτά παρέχει σήμερα το Ελληνικό κράτος; Κανένα. Γιατί όλες οι κυβερνήσεις θεωρούν την οικονομία τσιφλίκι τους και τις επενδύσεις, κοινωνικές σχέσεις. Αποτέλεσμα; Η κατάστασή μας.

Δεν θα ακούσετε κανένα κόμμα να σας τα λέει αυτά, γιατί δεν τα συμφέρει να ξέρετε τι ισχύει. Ένας πολίτης με γνώσεις δεν πέφτει εύκολα θύμα στην κοροϊδία τους.

Ως Πειρατής θέλω ενημερωμένους πολίτες. Γιατί η πολιτική μόνο έτσι λειτουργεί. Και τώρα δεν λειτουργεί.

Το κόστος της ενέργειας.

Ψητοπωλείο σε λαϊκή γειτονιά της Θεσαλονίκης δεν άντεξε τις αυξήσεις τιμών και ντρεπόταν να τις μετακυλήσει στους πελάτες του, οπότε έκλεισε. Το κλειδί εδώ ήταν η αύξηση στην τιμή της ενέργειας (5 φορές πάνω). Που όσα επιδόματα και να δώσει το κράτος, πάλι φαίνεται σε όλες τις πρώτες ύλες.

Αντιγράφω μόνο το οικονομικό κομμάτι:

“Το κόστος λειτουργίας πλέον έχει ξεφύγει. Η μικρότερη αύξηση που έχουμε στην πρώτη ύλη μας είναι 120% και στην ενέργεια 5 φορές επάνω.
Ενδεικτικά θα σας αναφέρω κάποιες τιμές αύξησης για να μπορέσετε να το καταλάβετε.
1: πίτα από 0.05 πήγε 0.18.
2: ψωμί από 0.15 πήγε 0.38.
3: πατατα από 0.65 πήγε 1,35 η φρέσκια και η κατεψυγμένη από 0.95 πήγε 2.
4: τα καρβουνα από 0.65 πήγαν 1,40 και η μπριγκετα από 0.90 πήγε 1,90.
5:το χοιρινό κρέας από 2,80 -3,3 πήγε 5,5-6,3 ευρώ .
7: κοτόπουλο ολόκληρο από 1,35 το κιλό πήγε 2,90
8: κοτόπουλο που χρησιμοποιώ για κοντοσουβλι και σουβλάκι από 2,5 πήγε 4,5.
9: σαλάτες αλοιφές 60% σε όλες.
10: λάδι για τηγανι από 0.75 το λίτρο αυτή την στιγμή έχει 1,5 ευρώ ενώ είχε φτάσει μέχρι και 3,5 ευρώ.
Υπολογίστε και τις τρελές αυξήσεις του ρεύματος και του φυσικού αερίου.
Όλες οι αυξήσεις εκτος απο το λαδι που έχει 1,5 χρόνο και η ενέργεια έχει 1 χρόνο αύξηση ,στο μεγαλύτερο μέρος τους έχουν γίνει από τα Χριστούγεννα και μετά.
Όλα τα παραπάνω είναι τα υλικά που χρειάζεται το κατάστημα για να λειτουργεί καθημερινά.
Πριν λίγους μήνες το κόστος για να ετοιμάσω ένα σάντουιτς αναλόγως το κρέας ήταν 0.90 έως 1,3 και το πουλούσα από 2,40 έως 3,8

Τώρα το κόστος έχει γίνει από 1,80 έως 2,3 άρα εγώ θα πρέπει να πουλάω ένα απλό σάντουιτς από 4,5 έως 5,4 για να μην μπαίνω μέσα.”

Και συνεχίζω με την δική μου ανάλυση/σχολιασμό

Η ενέργεια δεν είναι ακριβή λόγω πολέμου στην Ουκρανία ή επειδή η Ε.Ε. τα έβαλε με την Ρωσία ή επειδή μεταφέρουμε το πετρέλαιο με πετρελαιοφόρα. Η ενέργεια είναι ακριβή γιατί κερδοσκοπούν σε βάρος μας 5-10 νοματαίοι. Και μην πεί κανείς για την επιδότηση ότι κατεβάζει το κόστος. Δικά μας λεφτά είναι και αυτά. Δεν υπάρχει χρηματόδεντρο. Αν η τιμή ήταν στα επίπεδα Αγγλίας, ή Ισπανίας ή Γαλλίας θα έκανε δουλειά το επίδομα. Έτσι όπως είναι όμως τα πράγματα στην ουσία γίνεται μεταφορά πλούτου και ασύδοτη κερδοσκοπία. Απόδειξη η “επιστροφή” 3,5 δις από τα υπερκέρδη. Φανταστείτε πόσο κέρδος είχαν όλοι αυτοί για να μας κάνουν και την χάρη να επιστρέψουν 3,5δις.

Φανταστείτε τι θα γινόταν αν ΔΕΝ ήμασταν και ενεργειακό hub της Νοτιοανατολικής Ευρώπης!!!

Εντωμεταξύ αφήνουμε ανεκμετάλλευτο το σχετικά μεγάλο γεωθερμικό δυναμικό της χώρας και εστιάζουμε σε σχέδια για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, ενώ γνωρίζουμε ότι το κέρδος από αυτά για την χώρα θα είναι ελάχιστο καθώς και το κόστος εξόρυξης είναι υψηλό και η παραγωγή αερίων θερμοκηπίου είναι πολλαπλάσια των όποιων ΑΠΕ. Για αν μην μιλήσω για την λάθος στρατηγική στην Αιολική ενέργεια με την μανία μας να βάζουμε μόνο σε βουνοκορφές τις ανεμογεννήτριες και όχι και χαμηλά, δίπλα σε πλαγιές που πολλές φορές έχουν μεγαλύτερη απόδοση και είναι κοντύτερα στον καταναλωτή ενώ επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον και δεν απαιτούν τόση συντήρηση.

Για τώρα, πληρώνουμε το σουβλάκι 3,6€ το κομμάτι… και περιμένουμε κάνα σχετικό PASS… που είναι η νέα ορολογία για τα επιδόματα, καθώς η μέχρι προχθές και σχεδόν σίγουρα μελλοντική κυβέρνησή μας δεν πιστεύει σε επιδόματα όπως έλεγε, οπότε τα μετονομάζει σε… PASS.

Το πιο αστείο; Περιμένουμε την Google, την Microsoft και την Amazon να ανοίξουν στην Ελλάδα datacenters!!! Με τέτοιες τιμές ενέργειας; Το πιθανότερο είναι να απαιτήσουν ειδικό καθεστώς που κάποιος πρέπει να το πληρώσει βέβαια…

Ποια κόμματα ασχολήθηκαν σοβαρά ή επιφανειακά έστω με αυτό το θέμα εκτός του ΚΚΕ που επαναλαμβάνει την θέση του για κατάργηση του φόρου στα καύσιμα και στο ηλεκτρικό ρεύμα (άμεση μείωση μεν, όχι αρκετή δε);

Α και ο Άδωνις που μας είπε ότι μετά την επιδότηση (δικά μας λεφτά είπαμε) έχουμε από τα χαμηλότερα κόστη στην Ευρωζώνη). Που σημαίνει ότι με την επιδότηση έχουμε το υψηλότερο! Και που πάνε όλα αυτά τα λεφτά; Α στους φίλους τους.

Αναζητούν ακόμα τα αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ;

Θα σας πω εγώ τι φταίει για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ να τελειώνουμε. Φταίει ότι κέρδισε ο Μητσοτάκης.

Σοβαρά τώρα; 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ ψηφίστηκαν. Στα υπόλοιπα δεν υπήρχε σαφής κριτική και πολιτική, που να δημοσιοποιήθηκε τουλάχιστον. Τους τελευταίους μήνες, αντί να κάνουν αντιπολίτευση έφευγαν από την Βουλή.

Με το δημοψήφισμα απογοήτευσαν τους φανατικούς αντιευρωπαϊστές και τους αντιμνημονιακούς όλων παρατάξεων γιατί δεν είπαν τι σκόπευαν να κάνουν με το αποτέλεσμα (ήταν ο λόγος που δεν πήγα στο δημοψήφισμα καθώς δεν ίσχυε ήδη αυτό που ζητούσαν να δεχτούμε ή να αρνηθούμε και δεν μας είπαν τι θα έκαναν εναλλακτικά).

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν ο καθένας το κοντό και το μακρύ του χωρίς να συμβουλεύονται το πρόγραμμα. Εστίαζαν, όπως και πολλά κόμματα σε ανούσια θέματα ή θέματα που δεν απασχολούσαν την καθημερινότητα (παρά την σοβαρή τους υπόσταση), αντί να είναι αυτά δεύτερα και πρώτα η καθημερινότητα.

Ορίστε γιατί έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα θα σας πω και γιατί κέρδισε ο Μητσοτάκης. Επειδή έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ….